Ja, nog een verslagje over 't optreden in Veurne maken, 't zal niet makkelijk zijn. 't Is al een week geleden en er zijn intussen al liters bieren, likeuren en wijnen overheen gegaan. Ik schat dat we zondagmorgen iets na 6 uur zijn thuisgekomen, 't gebruikelijke uur eigenlijk. Iets voor 11 moest ik me terug klaarmaken om te vertrekken naar een aperitief + etentje + bowling-partijtje ('t is ne keer een ander excuus om pinten te drinken natuurlijk) van de wielerclub waar ik bij aangesloten ben (jaja). Nadat iedereen al naar huis was, heb ik in het lokale Schuiferskapelse café (er is er maar 1) nog tot na middernacht wat nagekaart en nagedronken. Ja, een mens kan verschrikkelijk dorst hebben de dag na een optreden.

Dit optreden was pas drie weken terug aangevraagd, maar organisator Peter liet er daarna geen gras over groeien, alles was snel in kannen en kruiken. Het was reeds de derde keer dit najaar dat we in dezelfde kleine regio speelden: eerst in Middelkerke, dan in Koksijde en nu in Veurne. Zouden we populair aan het worden zijn aan de kust ?

Ik had me al een ganse dag moeten opjagen met vanalles en nog wat vooraleer we om 16.15 u. de camionette begonnen in te laden. We hadden gepland een half uurtje te kunnen doorbrengen in het café van de brouwerij van De Dolle Brouwers in Esen dat op onze weg richting Veurne ligt. Zoals je in 't verslag van ons optreden in Koksijde kon lezen, dienden we er nog eens langs te gaan om enkele bakken Oerbier aan te schaffen. Nadat we daar 5 volle bakken in de camionette hadden geladen, maakten we tijd vrij om het Kerstbier te proeven. Jammergenoeg was het volledige brouwsel van het Kerstbier reeds maanden van te voren gereserveerd, zodat we er geen konden aankopen. Wel was het ter plaatse verkrijgbaar van 't vat. 't Was jaren geleden dat ik het nog had geproefd, en 't smaakte zeer lekker: straf en ook zoet, een combinatie die je ook aantreft bij Kasteelbier Donker. We vergaderden ook nog even kort in 't café over onze deelname aan een nieuwe Ramones-Tribute. Het was de bedoeling één nummer te kiezen uit ons Ramones-repertoire. Dat is voorlopig nog niet gelukt, maar uit de 19 nummers die we spelen, hebben we toch al een selexie kunnen maken van 11 nummers waaruit we zullen kiezen. Nadat we nog een paar foto's hadden genomen van onszelf met de bazin achter de toog (dat is den eerste keer dat ik zoiets doe, de meesten stellen het nochtans zelf voor, maar ik vind dat mijn natuurlijke houding voorlopig nog vóór de toog is en niet erachter) trokken we verder naar Veurne. Raar maar ik voelde het zware bier reeds een beetje in mijn hoofd zitten.

Toen we aan het JH arriveerden, was Mise*en*Scene ons deze keer voor. We waren inderdaad iets te lang blijven hangen in Esen. Het JH had een beetje de stijl van een aangeklede loods, maar zag er goed, praktisch en modern uit. Dit weekend werd het éénjarig bestaan van het jeugdhuis gevierd. De dag voordien was er een fuif geweest, en nu hadden wij dus de eer om op Sinterklaasdag ten dans te spelen. Een beter Sinterklaasgeschenk kan je je leden natuurlijk niet aanbieden. Dankzij de hulp van M*e*S was het materiaal snel gelost en konden we alles klaarzetten op het podium. Daarbij werden we begeleid met muziek van een behoorlijk hoog volumeniveau, zodat mijn arme hoofd nog steeds geen rust kende. De drankbonnetjes werden verdeeld en we ontvingen bier in overvloed. Tevens werden er Pisang Ambons klaargezet voor de bezoekers.

Inrichter Peter vertelde me dat we in 1986 nog in dezelfde preselexie van Humo's RockRally hadden gespeeld. Die vond dan plaats in Zedelgem en we waren de enige band van de avond die het publiek in beweging kon brengen. Zoals gebruikelijk krijgt elke groep 15 minuten in welke tijdsspanne er 3 nummers mogen gespeeld worden. Nu, wij speelden 4 nummers en hadden daarna nog meer dan 5 minuten over, maar toch werden we gediskwalificeerd. Peter was dan lid van l'Expression Nue, maar zoveel naakt zal er toch niet te zien zijn geweest, anders had ik er me wel nog iets van herinnerd. Naast de zaal waren de kantoren van de Veurnse jeugdraad en op één van de computers daar konden we het net op om te zien of daar iets van terug te vinden was op onze site. En warempel, hier heb je 't verslag van de Humo zelf van die preselexie. Peter speelt nu in een folkgroep (Ierse folk) en leert ook doedelzak spelen. Vooraleer de eerste groep van start zou gaan, had hij wel graag nog enkele minuten gepijpt, of op zijn zak geblazen, ik wil er vanaf zijn wat de exacte uitdrukking nu juist is. We soundcheckten die doedelzak eerst wat, maar veel volume komt er toch niet uit die pijpen hoor.

Toen alles klaar was, was er nog niet echt veel volk komen opdagen. Peter weet dat aan de fuif van de avond ervoor, en vroeg om niet vóór 22 uur van start te gaan. Intussen konden we wat pinten drinken en ons standje opzetten. Onze vaste vrienden van aan de kust merkten we dit keer niet op, jammer. Het late opzet van deze uitgave van The Thirsty Scene Tour zal nefast geweest zijn voor de publiciteit. Dit was voorlopig de laatste uitgave, maar intussen staat het vrijwel vast dat er nog 2 uitgaven van deze tour bijkomen in februari: 1 in JH Kernelle in Dentergem en 1 in JH Kadans in Aalter. Samen met de optredens van The Dirty Scene Tour zal dit dan toch al de 22ste en 23ste maal zijn dat dit kleine circus de baan opgaat.

Om 22 uur pijpte Peter een 45-tal seconden, schat ik: een fraxie van de tijd die nodig was geweest voor zijn soundcheck. Daarna vloog M*e*S erin en het werd een optreden van hetzelfde hoog niveau als de week ervoor: goeie klank en goeie nummers. Ik vind ook dat de set nu hechter in mekaar steekt dan toen er nog meer covers in het programma staken. M*e*S is volop bezig met de opnames van een eerste full-CD en dat belooft toch wel.

Er was nu toch al behoorlijk wat volk komen opdagen, waaronder ook onze vroegere kameraad Savatte. Het was waarschijnlijk al een tiental jaar geleden dat ik nog een pint met hem had gedronken, maar hij zag er godverdomme wel 20 jaar ouder uit. Het verlies van zijn vriendin eerder dit jaar in een auto-ongeval zal daar wel voor veel tussen zitten. Savatte verwonderde er zich ook over dat er geen andere gemeenschappelijke oude bekenden van de kust aanwezig waren, en begon een aantal mensen op te bellen met zijn gsm. Dit resulteerde in toch nog 1 iemand die kwam opdagen en in een telefoongesprekje van mezelf met Corinne. De week voordien hadden we in de Aldi een digitale camera aangeschaft en er wat extra geheugen bijgestopt, zodat we ne keer iets konden filmen van een optreden. Ik vroeg aan Savatte of hij ons optreden wilde filmen en gaf hem daarbij de nodige uitleg.

We trapten af en 't zat meteen goed. We kregen de nodige aandacht van het publiek, Savatte filmde onophoudelijk in alle mogelijke poses. Ik had wel wat last van een gitaar die regelmatig wat ontstemde: moet te maken hebben gehad met de koude buiten en ook de wat wisselvallige temperatuur op het podium, net naast de ingang. Voor zover ik het me nog herinner waren we erg tevreden over ons optreden. Wel een beetje jammer dat er wat mensen naast het podium stonden te kijken in plaats van ervoor. Ik kreeg hierbij spontaan een déjà-vu, herinner je ons laatste optreden in Ham. Na het optreden was ik benieuwd naar het resultaat van het filmpartijtje, maar stelde ontgoocheld vast dat er een drietal keer ongeveer een 10-tal seconden was gefilmd. Ik had het apparaat thuis nochtans uitgetest, en probeerde nu opnieuw iets te filmen, wat probleemloos lukte. Jammer. Savatte, wat hebt gij uitgestoken ?

Tijdens het optreden van The Thirsty Scums werd er behoorlijk wat gedanst, en wijzelf waren ook goed in vorm. We werden veelvuldig getrakteerd op het podium. Ik bleef wel wat hinder ondervinden van mijn gitaar die soms wat ontstemde. Na de Ramones-covers mochten we er ook weer enkele bissen tegenaan plakken waaronder een uitgesponnen versie van onze "Bob de Brouwer", in welks intermezzo ik voor de gelegenheid niet 1 maar 3 pinten dronk.

Na wat te hebben gedronken, braken we snel af, zodat we daarna op ons gemak nog wat pinten konden drinken. Die waren er in overvloed. Het publiek was snel weg, en de mensen die bleven hangen, waren sympathieke lui zoals o.a. de ex-gitarist van Convicted en de zanger van wijlen Subversion, met wie we samen figureren op de inmiddels legendarische cassette "Second Time Around" uit 1983 van het toenmalige label Punk Etc. Zjantie was nog bezig zijn drumstel in te pakken toen 1 van de aanwezigen hem een pint wilde brengen. Om 1 of andere reden viel hij daarbij naast Zjantie op de grond, geen gewone val, want hij bleef nogal kermend liggen. We slaagden erin hem op een stoel te zetten, maar de jongen verging van de pijn in zijn schouder. Snel beseften we dat het toch wel ernstig was en we beslisten dat er hem iemand zou binnenbrengen in de spoedafdeling van het Veurnse ziekenhuis. We moesten nu natuurlijk verder pinten drinken tot die persoon terug was om ons op de hoogte te brengen van Dirk's toestand. Het duurde een tijdje, en het verdict was: schouder uit de kom. Naar ik me heb laten wijsmaken, is dit inderdaad een erg pijnlijke zaak. Hou je haaks, Dirk.

Het oorspronkelijk plan om op de terugweg een bezoekje te brengen aan de 4AD in Diksmuide werd afgeblazen wegens reeds te laat en wegens waarschijnlijk toch niet meer open. En zo komen we terug bij het begin van het verhaal. Rest me nog te vertellen dat er mij uiteindelijk de maandagmorgen rond 0.30 u. iemand naar huis heeft gevoerd, waarmee ik thuis nog een oerbiertje heb gedronken. De eerste kans die ik kreeg om er thuis van te proeven ! Nadien strompelde de persoon die zo vriendelijk was geweest mij naar huis te brengen, half bewusteloos naar buiten. Na een eeuwigheid waarin hij in zijn auto probeerde te raken en waarin ik mijn bedgenote had gevraagd om hem naar huis te brengen, belandde hij uiteindelijk toch in zijn auto. Het duurde nog wat vooraleer hij zijn sleutels vond en nadat hij eerst nog tegen mijn hekken reed vooraleer te vertrekken, kon ik het sinterklaasweekend afsluiten. 

Dirty Pik