Zoals je je misschien nog zal herinneren, was er binnen The Dirty Scene Tour al een optreden in dit JH gepland op 1 februari van dit jaar. Zoals je in 't verslag van die datum kon lezen, had ons landje die dag echter te maken met hevige sneeuwval, waardoor we voor het eerst in al die jaren dat we bestaan een optreden hebben moeten cancellen. Zjantie, noch de drummer van Mise*en*Scene, beiden de chauffeur van dienst, durfden het risico nemen om met de wagen de gladde banen te trotseren. Een geval van overmacht, zoals men zegt. Het speet ons verschrikkelijk, maar Tom, woordvoerder van het JH, was zo vriendelijk om een nieuwe datum voorop te stellen, en dit werd uiteindelijk 8 november. Hiermee waren echter nog niet alle moeilijkheden van de baan: enkele weken terug liet M*e*S ons namelijk weten dat de datum voor hen onmogelijk kon weerhouden worden ! We wensten de gulheid van Tom niet nog ne keer op de proef te stellen, en zo werd overeengekomen om met ons drieën als enige vertegenwoordigers van The Thirsty Scene Tour naar Koksijde te trekken. De week zelf had M*e*S op hun site melding gemaakt van hun forfait. Dit doet me eraan denken dat we een jaar terug een optreden hadden in het onlangs failliet gegane "De Brugse Bierkaai", optreden waarbij we ook W.R.3 en Crapulius Caesar hadden uitgenodigd te komen spelen. De dag ervoor blies W.R.3 hun optreden echter af, en vermelden op hun site onder deze datum "afgelast". Geen kwaad woord over W.R.3, maar een avond met 2 optredens is in elk geval allesbehalve een afgelaste avond, m.a.w. dat was nogal grof.

In de vroege namiddag kreeg ik nog een telefoontje van drummer/chauffeur Zjantie die zei dat hij om naar Koksijde te rijden de baan via Diksmuide zou nemen. Zo konden we van de gelegenheid gebruik maken om nog eens binnen te wippen bij De Dolle Brouwers in Esen, een dorpke net vóór Diksmuide. De Dolle Brouwers brouwen o.a. de heel lekkere bieren Oerbier en Arabier, maar ook seizoensgebonden bieren zoals Stille Nacht (kerstbier) en Boskeun (paasbier), en daarnaast ook nog Dulle Teve en Oeral. Ongeveer 1 maal per jaar proberen we daar eens langs te gaan, meestal ter gelegenheid van een concertbezoek aan de 4AD in Diksmuide. Nu had ik al geruime tijd 5 lege bakken staan, zodat het dringend tijd werd dat we nog eens die kant uitgingen. In plaats van op het afgesproken uur (16.30 u.) samen te komen, stelde Zjantie voor om reeds om 16 u. te komen om al dat leeggoed nog een plaatsje te kunnen geven in de reeds overvolle camionette. Nu, je kan wel raden wie er zelfs om 16.30 u. nog niet was: Zjantie natuurlijk. Grappig hierbij is wel dat Zjantie ambieert om buschauffeur bij De Lijn te worden. Ik ben zelf nogal een frekwent gebuiker van het openbaar vervoer en als er daar 1 zaak van tel is, zal het wel stiptheid zijn, nee ?

Bij onze aankomst in Esen, hadden we alledrie al behoorlijk dorst. We laadden snel het leeggoed uit, dat intussen al 6 bakken telde, want we hadden ook nog een lege bak opgehaald bij een kameraad. Ditmaal werden we niet bediend door de brouwer zelf of door diens moeder, maar door diens vrouw, en je weet dat het altijd aangenamer is om door een mooie vrouw bediend te worden. Ik kan je overigens wel een brouwerijbezoek aanbevelen onder begeleiding van de moeder: een voormalige lerares die met bravoure haar publiek weet te bespelen. Uitzonderlijk was er die dag geen Oerbier verkrijgbaar, die was weliswaar al gebotteld, maar diende nog een week te hergisten op de fles. Bijgevolg konden we enkel maar volle bakken Arabier terug meenemen. Oerbier was wel verkrijgbaar van 't vat, en helaas hadden we maar de tijd om er slechts 1 te nuttigen, waarna we verder koers zetten naar Koksijde. In onze Linx-sexy is het item "Belgian Beer" intussen uitgebreid met de site van deze brouwerij, vergezeld van enkele foto's. In deze sexy kan je trouwens ook foto's aantreffen van enkele van mijn gezinsleden.

Op weg naar JH De Pit gisten we waarvoor deze naam kon staan, en het was uiteindelijk Zjantie die het bij het rechte eind had: het jeugdhuis was namelijk nogal in de diepte gelegen, dus in een Westvlaamse put. Net bij onze aankomst was Tom aanstalten aan het maken om samen met 2 meisjes nog wat affiches te gaan uithangen op een fuif ietsje verder, fuif waarop er ongeveer 2.700 aanwezigen verwacht werden ! Wanneer ik Tom met die 2 meiden zag, en daarna mezelf met Zjantie en Keez, zal je wel begrijpen dat ik Tom toch wel wat benijdde. Het jeugdhuis was heel klein en de eerste indruk was er eigenlijk één van een nachtbar, er was nl. gedempte rode verlichting en bovendien lag er een soort lounge-muziek op. Het schaars verlichte podium kon zó dienst doen voor een striptease-act. Op de site van het JH waren we aangekondigd als "de oudste Belgische punkgroep, geen blabla en veel boemboem", en wanneer we de eerste betekenis van boemboem interpreteren als zijnde ons punktempo, dan won de tweede betekenis van boemboem (cfr. Mieke Vogels) in dit jeugdhuis echter direct aan betekenis in. Zoals het Westvlamingen betaamt, kregen we snel een biertje aangeboden, waarna we ons materiaal konden uitladen en het podium innemen.

Tijdens het opstellen en de soundcheck kwam het publiek slechts heel druppelsgewijs binnensijpelen. Zoals gezegd was het een klein cafeetje en het was maar best ook want finaal schat ik dat er zo'n 25-tal betalende aanwezigen waren. Bij die aanwezigen waren er echter heel wat kennissen en vrienden: de in vorige verslagen reeds eerder genoemde Vos en Carl, Corinne (de helft van het vroegere fanzine "Durty Skum"), de bassist van wijlen Attic 22 (minstens 3 maal mee gespeeld in de periode 1985-1986), en hun vrienden. Verder ook nog enkele jonge gasten die met de brommer van Brugge waren gekomen, en een koppel metalheads uit de Zwalmstreek. Vos gaf me nog een cassetje cadeau waarop hij 2 van de 3 CD's van Joe Strummer and the Mescaleros had opgenomen, cheers mate ! Een aantal aanwezigen hadden voor de gelegenheid ook hun Dirty Scums T-shirt aangetrokken. En terwijl ik het daarnet over Attic 22 heb gehad, doet het me eraan denken dat op ons vorige optreden twee weken terug, in Kortrijk, de drummer aanwezig was van wijlen the Misery (minstens 1 x mee gespeeld in 1987). De zanger van the Misery was trouwens niemand minder dan de in België en buurlanden wereldbekende accordeonist met hanekam Marino Punk. In Kortrijk hoorden we ook dat we met The Dirty en The Thirsty Scums concurrentie krijgen. Enkele van de mannen van the Damn Luckies waren aanwezig die nu ook allen samen deel uitmaken van the DD's, zijnde een coverband van the Ramones. Maar laten we terugkeren naar Koksijde.

Na tevergeefs te hebben geprobeerd om het lichtorgel van het JH op onze P.A. aan te sluiten, gingen we omstreeks 22 uur van start. Alles zat al meteen goed: de klank, het samenspel, het contact met het publiek (dat ons regelmatig tracteerde tijdens onze set), ... Kortom, het was aangenaam optreden. Ik had iemand gevraagd wat foto's te nemen met mijn fototoestel, en te zien aan de bochten waarin hij zich wrong om foto's te nemen, beloofde het resultaat veelbelovend te worden. We speelden voor de eerste maal "Bob de Brouwer", onze versie van "Bob de Bouwer", en die zat ook meteen goed, en belooft een publiekstrekker te zullen worden. De weinige aanwezigen genoten zichtbaar en wijzelf ook !

Tijdens de pauze voor het optreden van The Thirsty Scums werd ik getracteerd met Duvels, en ik hield het maar bij Duvel voor de rest van de avond. We constateerden dat de fotograaf van dienst er niet in geslaagd was één enkele foto te nemen, zodat we Corinne aanspraken om wat foto's te nemen tijdens het volgende optreden. De aanwezigen loofden ons optreden en vroegen naar CD's en merchandising van ons. We hadden inderdaad ons standje nog niet opgezet, maar beloofden dat na het optreden van The Thirsty Scums te doen. Dit optreden viel eveneens in bijzonder goede aarde. Ik brak een snaar tijdens onze medley, die daardoor waarschijnlijk wel voor een deel de mist in ging. We eindigden met nog enkele bissen, waarvan als voorlaatste "Tell us the truth" van Sham 69 (die niemand bleek te kennen) en als laatste "Pretty Vacant" van Sex Pistols (dat godzijdank wel gekend was).

Tijd om wat te drinken, maar eerst werd ons standje overrompeld. We hebben altijd 5 exemplaren mee van onze derde LP, The Booze and the Chicks, maar we hadden er al direct 3 tekort.  Verder verkochten we nog 9 CD's, 5 cassettes en nog 6 T-shirts.  Op 25 aanwezigen waarvan de helft al bijna alles heeft van ons, is dit toch wel een klein succesje. Bovendien dienden we tal van handtekeningen uit te delen, tot zelfs op stickers toe. Onder het drinken van meerdere Duvels had ik verder nog een aangenaam gesprek met de reeds eerder vermelde metalheads en was het aangenaam toeven tussen de vrienden van vroeger. Nadat alles was ingeladen werden we nog meegevraagd naar een café in Veurne, maar waarschijnlijk door de vele Duvels herinner ik mij daar niet echt meer veel van ...

De meegebrachte Arabieren smaakten 's anderendaags voortreffelijk, vooral in het gezelschap van mijn broer (gitarist van wijlen The Flyin' BierBakken), die sinds geruime tijd toch ook de geneugten van onze streekbieren heeft weten te waarderen.

Dirty Pik