PRESS               

PROUD TO BE A PUNK/SOMETHIN' ELSE

Het Laatste Nieuws
De Weekbode
Het Volk
De KW-Krant
Het Nieuwsblad
Incognito Records
Rifraf
Troll
Koekrand

HET LAATSTE NIEUWS (BEL) - 17/09/1999

The Dirty Scums maken CD met accordeonist Marino Punk

Twee jaar na "Santa Clauz Has Come !" gooien de levende punklegendes van The Dirty Scums hun derde CD op de markt. "Proud to be a Punk/Somethin' Else" is goed voor ruim een uur muziekgeweld, waarop ook accordeonist Marino Punk te horen is.

"Na twee dagen in de studio waren de 21 nummers ingeblikt", vertelt zanger-gitarist Dirty Pik. Hij stond achttien jaar geleden aan de wieg van de punkgroep. Op de CD is ook Marino Punk, de virtuoze accordeonist met hanekam, te horen. "We voelen ons verwant met Marino Punk. Hij speelt één van zijn nummers, wij begeleiden hem op de CD."

Naast de zanger bestaan The Dirty Scums uit bassist Dirty Keez en Dirty Zjantie die al zestien jaar achter het drumstel van de punkgroep zit. Ze brachten in al die jaren drie singles, drie cassettes, drie langspeelplaten en drie CD's uit. En binnenkort gaat een Bulgaarse platenfirma de twee eerste albums van de groep en enkele live-tracks heruitbrengen op cassette.

MLT

DE WEEKBODE (BEL) - 24/09/1999

The Dirty Scums en Marino Punk op één CD

The Dirty Scums blijven geloven in pure punkmuziek

De drie leden van de punkgroep The Dirty Scums zijn de geestelijke vaders van een nieuw kind: na de vorige kerst-CD is er een nieuwe schijf met de dubbele titel "Proud to be a Punk" en "Somethin' Else". Geestesgenoot Marino Punk begeleidt mee op accordeon. Wie ze live wil horen, rent het best zaterdag naar de culturele opening van de Europhal.

Pure drie-akkoordenpunk: zo omschrijven Dirty Pik, Dirty Keez en Dirty Zjantie (Dirty Jenz is er niet meer bij) het teruggrijpen naar de roots. "Op de vorige CD stond eerder poppy punkrock, nu terug pure punk. Het feit dat de Scums opnieuw een trio vormen en dat Dirty Pik weer de enige songschrijver is, zal hier wel niet vreemd aan zijn. De onderwerpen zijn vrij traditioneel, hoewel we het deze keer meer over meisjes dan over bier hebben."

The Dirty Scums staan niet alleen bekend voor hun decadente poëzie, er zijn ook serieuze onderwerpen, zoals de oorlog in Irak, een standpunt over harddrugs en zelfs wat over de Scums zelf. Niet verwonderlijk voelen The Dirty Scums zich verwant met de accordeonspeler Marino Punk. "Niet toevallig vind je op deze CD dan ook een nummer van Marino Punk, door hemzelf gespeeld en door de Scums begeleid." In het tweede deel worden vijf verschillende nummers van elk meer dan vijf minuten gebracht. En deze twaalfde release wordt vanzelfsprekend afgesloten met "Zorba's Dance", met nogmaals Marino Punk op accordeon.

LVA

HET VOLK (BEL) - 25/09/1999

Weer pure punk

De punkgroep The Dirty Scums pakt uit met een nieuwe CD. Die werd in een recordtempo van twee dagen gezongen, opgenomen en gemixt. "We moeten een beetje op ons budget letten", zegt voortrekker Dirty Pik, die het liefst zijn echte naam niet in de krant ziet, kwestie van privéleven en punkleven gescheiden te houden. "De CD werd volledig in eigen beheer uitgebracht. In 1989 hadden we een release waarmee het slecht is afgelopen, die gevolgen, op financieel gebied dan, voelen we nu nog altijd." Met hun jongste CD zijn ze al aan hun twaalfde product toe: drie LP's, drie CD's, drie cassettes en drie singles. Blijkbaar bestaan alle goede dingen uit drie, want ze zijn ook met zijn drieën. "Zo zijn  we indertijd begonnen. Ik wou met een drummer met wie ik samen in een ander groepje speelde, iets anders beginnen. Dat werd dan The Dirty Scums. We speelden een tijd lang met vier, maar sinds een jaar vormen we weer een trio: Dirty Zjantie, Dirty Keez en ikzelf, Dirty Pik."

"Ik ben een pure punker", gaat Dirty Pik verder. "Ik was zestien in 1977, het heilig jaar van de punkers. Met de jaren zijn de kammen wat afgezwakt, maar het uitzicht is niet belangrijk. Wat we brengen des te meer. De vorige CD neigde wat meer naar pop toe, nu is het weer zuivere punk." Voor hun recentste uitgave perste het drietal twee delen op een schijfje: "Proud to be a Punk", dat zestien nummers omvat, en "Somethin' Else", een vijftal nummers, waaronder twee liedjes die samen met Marino Punk werden neergezet. "Ik schrijf zelf de nummers", gaat de van Zwevezele afkomstige punker verder. "Als ik een tweetal dagen geen gitaar meer heb aangeraakt, komen de liedjes vanzelf. Ook de teksten verzin ik meestal zelf. Die gaan over seks, drugs en rock'n'roll", lacht hij. "Ze krijgen het allemaal op een blaadje gepresenteerd. Het is dus niet zo dat we eerst ons ding doen en dat daar dan later een liedje uit groeit."

Vandaag zaterdag staan ze op de planken in de vernieuwde Europahal. "Alle verenigingen die aangesloten zijn bij de Culturele Raad geven een optreden van tien minuten. Aangezien wij ook aangesloten zijn, doen wij ook ons ding. Te midden van balletgroepen, symfonieorkesten en kerkkoren. Ik denk niet dat we veel fans zullen meetrekken, want ze zullen het hard hebben om die andere groepen te aanhoren", lacht hij. "De meeste optredens gebeuren op aanvraag. Vooral in jeugdhuizen. De jongste jaren is dat sterk verminderd. We worden zelf al een jaartje ouder en jeugdbesturen zien liever gasten van hun eigen leeftijd optreden of ze halen goedkope buitenlandse groepen hierheen. Maar tot nu toe is dit jaar alles lekker vlot verlopen. Samen spelen we nog in een aantal andere groepjes en met die groepjes doen we een soort tournee, het heeft veel succes", besluit hij.

FM

DE KW-KRANT (BEL) - 01/10/1999

Dankzij The offspring is punk vandaag zelfs aanvaardbaar voor de luisteraars van Radio Donna, maar wie liever the real thing in huis haalt, kan bij The Dirty Scums, Tielts meest luidruchtigen, terecht. Zopas brachten Pik, Keez en Zjantie een nieuwe eigen beheer-CD uit. "Proud to be a Punk" belooft somethin' else, maar is vooral meer van hetzelfde. Of wat had je gedacht ?

Het was inmiddels twee jaar geleden dat The Dirty Scums plaatgewijs nog iets van zich lieten horen. De mini-CD "Santa Clauz Has Come !" uit 1997 bevatte zes nummers en - vooral - een hoes waarop de kerstman (mèt hanekam) een hert van achteren nam. Làchen, jongens ! Op de nieuwe CD "Proud to be a Punk/Somethin' Else" staan twee tekeningen van de Scums als trio. Slechts met z'n drieën jawel, want sinds de release van de vorige CD heeft Dirty Jenz (verantwoordelijk voor enige zanglijnen en het fijnere ritmegitaarspel) deze punkbende de rug toegekeerd. "De voorbije twee jaar hebben we niet stilgezeten, tenzij om te bekomen van onze optredens", zegt Dirty Pik, zanger-gitarist en main man van de groep. "Zo hebben we vorig jaar nog "The Tour of the Belgian Pubs" opgezet, een initiatief waarmee we met drie groepen - The Dirty Scums, The Thirsty Scums en Game Over - de cafés van ons land rondgetrokken zijn. Dit overigens niet enkel om het op een zuipen te zetten, maar om ook drie keer op te treden. Het bijzondere aan deze drie groepen was dat alle leden van The Dirty Scums in deze drie bands lijfelijk aanwezig waren. Het toppunt van incest dus en dat in het volle post-Dutroux tijdperk ! Durven hé !".

Op "Proud to be a Punk", het eerste deel van hun nieuwe CD, gaan Keez, Zjantie en Pik er weer met volle inzet - zoals Vital Borkelmans in z'n betere dagen - tegenaan. Nummers aan honderddertig per uur, met de volumeknop op elf en het verstand op nul. Hoewel nul, in sommige songs geeft Pik duidelijk blijk geen randdebiel te zijn. Zo brengt hij in American Boy een anti-oorlog statement: "The war is over / And you may come home / The game is over / The toys are used. Three years are gone / You got yourself a son / He's got no arms / And nearly no legs." "Komt ervan om krijgertje te spelen in Irak", zegt Pik. Of "Nothin' of that", waarin hij duidelijk afstand neemt van harddrugs: "So many wasted kids / And prostituted chicks / Just for gettin' mortal kicks / Just for goin' to sticks". Pik, een handvol nummers verder: "I don't wanna be nice", maar we geloven hem niet. Op "Extravaganza" vallen de Scums accordeonist Marino Punk in de armen. "Er is een duidelijke verwantschap tussen ons", bekent Pik en we geloven hem op z'n woord, want voornoemd nummer klinkt alsof de beroemdste hanekam van West-Vlaanderen al jarenlang deel uitmaakt van Tielts finest.

Op de reguliere CD hebben The Dirty Scums ook nog een bonus-CD geplaatst ! In de kantoren van verschillende majors krijgen verschillende lieden nu wellicht een a-ha erlebnis ! Op het vijf nummers tellende "Somethin' Else" proberen Pik, Keez en Zjantie de spirit van the Ramones aan de speltechniek van the Scorpions te koppelen. Het moet ons van het hart: het staat hen niet echt. Het is een soort "Russian Roulette" zoals ze zelf aangeven en we weten allemaal hoe dit spelletje afloopt. Ook op deze mini-CD doet Marino Punk mee: de accordeonist en de Scums doen samen - je gelooft je oren niet - "Zorba's Dance". Ambiance !

Stefaan Van Volcem

HET NIEUWSBLAD (BEL) - 08/10/1999

The Dirty Scums, drie fiere punkers

"Proud to be a Punk/Somethin' Else", zo luidt de dubbele titel van de nieuwste CD van de punkrockformatie The Dirty Scums. Het album, dat in de Herdersemse Studio Hype werd geregistreerd, bevat 21 nummers. Grotendeels zijn het pure drie-akkoordenpunknummers. Marino Punk haalden de Scums in huis als gastaccordeonist.

The Dirty Scums maken sedert 1981 de punkpodia onveilig. "Sinds 1981 hebben we iets met het getal drie", lacht Dirty Zjantie. "We zijn met z'n drieën en we spelen in drie groepen. We hebben drie singles, drie elpee's, drie cassettes en drie CD's in de rekken gebracht. Maar we drinken wel meer dan drie pinten." Van het oorspronkelijke kwartet is enkel zanger-gitarist Dirty Pik overgebleven. Twee jaar nadat de eerste generatie van de groep bijna helemaal verdwenen was, vulde drummer Zjantie de leemte die de vorige drummer, Daniël, had achtergelaten. Bassist Dirty Keez meldde zich in 1994 bij het illustere gezelschap. Repeteren doet de groep nog altijd in dezelfde schapenstal aan de Kapelleweg 10.

"De eigenheid van The Dirty Scums ? Onze eerlijkheid tegenover het genre. Wij blijven trouw aan de old school. Let op, we zijn geen tegenstanders van new school, integendeel. Maar Janez Detd. bijvoorbeeld, die je op Tilt '99 kan horen, klinkt ons iets te gepolijst, iets te braaf en te melodieus. Op onze vorige CD gingen we ook even een toegankelijker toer op. Nu zijn we back to the roots met drie-akkoordenpunk en snijdende gitaren. De zestien nummers van "Proud to be a Punk" werden geschreven door Dirty Pik, al nam Dirty Keez de helft van het Spaghetti-nummer voor zijn rekening."

Twee dagen duurden de opnames in Herdersem. Technicus van dienst was de gitarist van La Muerte, een groep die in de jaren tachtig furore maakte en toen ook op een festivalletje in Tielt kwam optreden. Maar hun drummer gaf verstek en Dirty Zjantie mocht tot zijn groot jolijt inspringen. De teksten blijken staaltjes van decadente poëzie over meisjes, "Blond and French", en drank, al duikt af en toe een ernstiger onderwerp op. Oorlog of de drugsproblematiek ("Nothin' of that") zijn onderwerpen van dat kaliber.

"Het tweede deel van de plaat heet "Somethin' Else" en biedt ook helemaal wat anders. Het gaat hier over vijf uitgesponnen rocknummers, die we nog in onze vorige bezetting, dus nog met gitarist Dirty Jenz erbij, hebben opgenomen. Je gelooft je oren niet, maar toch zijn het The Dirty Scums."

De interesse voor alweer 65 minuten punkplezier is vrij groot. "We hebben een vaste kern van punkliefhebbers, maar als we zien wie er allemaal stond te luisteren op de Dag van de Kijker, dan is er ook bij een breder publiek belangstelling. Van onze vorige full-CD verkochten we er 440, nu rekenen we op hetzelfde succes."

ART

INCOGNITO RECORDS (DEU)

Full speed Punkrawk mit Smash-, SPaB- und Ass-Faktor 10 von einer der unterbewertetsten belgischen Bands. Viele songs (21 !!), ohne Ausfälle fur 'nen guten Preis ! Bernd

RIFRAF #111 (BEL) - December 1999

Na achttien jaar als groep en een discografie van 12 LP's, singles en K7's blijven de Tieltse Dirty Scums rotsvast geloven in de heilzame revolutionaire werking van oi-punk en sex - 't is eens iets anders dan oi-punk en bier natuurlijk. Ik vermoed dat ze onnoemelijk veel samenspelen met Funeral Dress en daar - ondanks de onvermijdelijke meningsverschillen over of je beter kunt zuipen dan neuken of net andersom - intens van genieten. Ik vermoed ook dat ze nog minstens een tiental gelijkaardige platen zullen uitbrengen vol korte rammertjes die het midden houden tussen de Ramones en D.O.A. en onveranderlijk over meisjes en sex gaan. Ik ben er ook van overtuigd dat zulks een heilzame, zij het minieme, invloed heeft op de maatschappij in haar geheel. Ik kan The Dirty Scums dan ook alleen maar alle succes toewensen. bp

TROLL #8 (UK) - 1999

21 tracks from the oldest people in Belgium. OK stuff despite the fact that they are basically like a punk cliche. Like I said loads of tracks that all seem to run together. Pete

KOEKRAND #94 (NLD) - Winter 2000/2001

Hoe ouder hoe beter

Bij The Dirty Scums lijkt het motto "eenmaal iets goeds gevonden, nooit meer iets anders" te zijn, want ook al is Proud to be a Punk muzikaal gezien af en toe harder (lees: agressiever) dan het x-tal voorgangers dat de band sinds haar oprichting in een heel ver en bijna donkergrijs verleden afleverde, overheerst ook op deze weer de gezelligheid en is het meeneurie- en meezinggehalte van het eerste "Givin' good head" tot de typische Dirty Scums-cover en afsluiter "Zorba's Dance" weer uitzonderlijk hoog. Johan van Leeuwen