PRESS - RIFRAF

SANTA CLAUZ HAS COME !

RIFRAF #92 (BEL) - February 1998

Een nieuw kunstwerk van de legendarische Dirty Scums, brengers van allesbehalve subtiele cafépunk, notoire supersuckers die niets anders willen doen dan lol trappen en lawaai maken. De heren Dirty Pik, Dirty Jenz, Dirty Zjantie en Mental Keez bedwelmen ons deze keer met schone liederen als "Santa Clauz has come !" (op de hoes staat de kerstman zelve terwijl hij één van zijn rendieren langs achter ... euh ... pkt) en het ontroerende 'Belgian Beer". Fans van deze zuip-punk moeten ook het oude Scum-werk eens nachecken: "Martens, jij ouwe rukker", "The Booze and the Chicks" of zelfs "Full Speed Ahead !" doen het reuzegoed op menig verjaardagspartijtje of gouden bruiloft. Dirty Scums forever !!! SVS

PROUD TO BE A PUNK/SOMETHIN' ELSE

RIFRAF #111 (BEL) - December 1999

Na achttien jaar als groep en een discografie van 12 LP's, singles en K7's blijven de Tieltse Dirty Scums rotsvast geloven in de heilzame revolutionaire werking van oi-punk en sex - 't is eens iets anders dan oi-punk en bier natuurlijk. Ik vermoed dat ze onnoemelijk veel samenspelen met Funeral Dress en daar - ondanks de onvermijdelijke meningsverschillen over of je beter kunt zuipen dan neuken of net andersom - intens van genieten. Ik vermoed ook dat ze nog minstens een tiental gelijkaardige platen zullen uitbrengen vol korte rammertjes die het midden houden tussen de Ramones en D.O.A. en onveranderlijk over meisjes en sex gaan. Ik ben er ook van overtuigd dat zulks een heilzame, zij het minieme, invloed heeft op de maatschappij in haar geheel. Ik kan The Dirty Scums dan ook alleen maar alle succes toewensen. bp

R.A.M.O.N.E.S. (Rockin' Asskickers Makin' One Noisy Entertainin' Sound)

RIFRAF #141 (BEL) - December 2002

Het moet '85 geweest zijn, toen de debuutplaat "Dirty Songs" verscheen, en we uit volle borst meebrulden met ware punkklassiekers als "Martens, jij ouwe rukker", " We hate cops" en uiteraard "I love you". Zeventien jaar later is er politiek misschien heel wat veranderd, maar niet op plaat nummer 15 van The Scums. Nog altijd even lomp en lelijk, spelen kunnen ze nog altijd niet, laat staan zingen. En hun teksten zijn ook nog altijd om te huilen ... van het lachen, zo slecht. In een poging hun politiek correct gehalte wat op te krikken, schrijven ze al eens over een onrechtje in de wereld, maar het merendeel gaat nog altijd over bier, tieten, feesten en - zoals de titel suggereert - ook over andere punkgroepen. Hoe houden ze het godverdomme vol ! Hun leven moet al bijna even saai zijn als dat van de kantoorklerk, die in grijze stofjas, met aktetas gevuld met brooddoos en thermosfles, al twintig jaar elke dag naar hetzelfde bureau slentert. Wil iemand hen vertellen dat punk ook dood is, waarschijnlijk weten ze het nog niet. boo dankt u.