Van oost naar west, van zuid naar noord: de hele wereldbol kan internetgewijs surfen naar de webstek www.thedirtyscums.com, waar U uitgebreid wordt verwelkomd in het bizarre land van de Kapelse punkgroep. De lancering van hun website is op z'n minst ophefmakend en past uitstekend in het jubileumjaar. De ouders zijn bijzonder trots op hun cyberspace-kroost. Wij hopen van U hetzelfde.

The Dirty Scums hebben ook een paar geschenken klaarliggen. De eerste vijf bezoekers in het weekend van 1 en 2 juni die online een bestelling plaatsen, zullen een extra geschenk uit de mailorder-lijst krijgen. Inderdaad, de drie leden van The Dirty Scums hebben een bijzonder fijne inborst. Na sloten bier en andere geneugten des levens (zoals het instuderen van een Frontpage 2000-handboek) besliste men om er werk van te maken. Er werden teksten getikt, herlezen, foto's bewerkt, en veel pinten gedronken.

Maar de boreling is er en die ziet er overigens kloek, bijzonder gezond en nog nuchter uit ook. "We hebben gekozen voor een sobere, heel gestructureerde en consequente lay-out: geen flashy-toestanden, maar back to basics", duidt Dirty Pik. "In de voorbije drie maanden kon de onofficiële versie zich verheugen op 1.400 bezoekers." Zelfs uit Pakistan, Jemen en Oman. Aan de internationale opmars van de Kapelse The Dirty Scums lijkt geen einde te komen. Integendeel, dit is nog maar het begin.

Wat U krijgt ? Een stortvloed aan informatie: discografie, compilaties, optredens, interviews, perscommentaren, ... Kortom, alles wat een punkliefhebber moet weten om op de hoogte te blijven van het reilen en zeilen van de punkgroep. "Dat we grensverleggend zijn, is al langer geen geheim meer", klinkt het eerder bescheiden. "De beide ouders van de voor de eeuwigheid in cyberspace vastgelegde Scums zijn ongetwijfeld apetrots op hun kroost." Zoals het altijd is: de kroost kon echter de ouders niet kiezen. Een website die prima in elkaar steekt. Bekijkt U het zelf maar eens !

Lieven Vancoillie

DE WEEKBODE (BEL) - 09/08/2002

Op de vakantiefoto die je ons voorlegt, zit je in een café aan de toog met een pint bier in de hand. Geen uitzonderlijke situatie ?

"Toch wel, het is een speciaal café in een niet-alledaagse omgeving en het gaat hier over een apart biertje. Wij brengen onze vakantie al jaren door in Frans-Vlaanderen en de Westhoek. Ander landschap, andere taal, andere levenswijze, dus wel degelijk echt vakantie. We huren er een huisje en vertrekken van daaruit voor wandelingen en fietstochten in de omgeving. Voor we kinderen hadden, trokken we met de trein naar Yougoslavië en Hongarije. Met de kroost kozen we eerst voor de kust en de Ardennen. Toevallig kregen we een foldertje over de grensstreek in handen. Een kennismaking mondde uit in een jaarlijks verblijf."

De cafés spreken je wel aan. Wat is er zo bijzonder aan ?

"Ieder café heeft zijn eigen verhaal. Soms gaat het over een speciaal gebouw zoals Le monastère dat eruitzag als een kloosterkerkje maar dat helemaal niet bleek te zijn. Andere zijn gezellig ouderwets ingericht met allerhande oude gebruiksvoorwerpen of met volksspelen. En dan die heerlijke namen, ook over de grens vaak Vlaams: De Vierpot, De Tere Plekke, D'Hellekapelle (waar God een kerk sticht, bouwt de duivel een kapel), De Heksestoel of Den Ekster. In dat laatste café was de uitbater tot mijn verbazing een oude schoolkameraad. Veel van die herbergen zijn ook pleisterplaatsen voor folkliefhebbers. Dranouter is niet ver uit de buurt."

"Zeker, en dat maakt het juist zo interessant. Je vindt er wandel- en fietsroutes, en ook bezoekerscentra. Je leert er veel bij over het landschap en de natuur, over de rijke geschiedenis van de streek en over de cultuur waarbij de taal een grote rol speelt. Tal van brochures en infoboekjes loodsen je door het gebied en leren je ook genieten van de gastronomie. Ook aan de kinderen wordt overal gedacht. In Kemmel heb je bijvoorbeeld een combinatie van museum en doolhof."

Is vakantie voor jou meer dan de grensstreek afschuimen ?

"Ja, het is de tijd waarin ik eens mijn bureau kan opruimen en wat werkjes aan het huis kan opknappen, de hagen scheren en zo. We doen ook regelmatig uitstapjes met de trein. Ik ben inderdaad een aanhanger van het openbaar vervoer ! Mijn echtgenote rijdt niet graag ver en ik rij niet met de auto, vandaar. We maken gebruik van het systeem van de B-trips, zoals eens een dagje naar Dinant."

Positief en negatief: wat staat er nog op het programma en waar wil je nooit meer terug ?

"Als de kinderen wat groter zijn, zal het reisdoel ook weer veranderen. Dan pikken we de draad van vroeger weer op. We bezochten al eens het huidige Tsjechië maar nog niet wat op vandaag Slowakije is. Ook Finland wil ik graag eens zien. Naar Yougoslavië keer ik niet terug. We verbleven er toen het land nog communistisch was. De mensen bleken er erg gesloten en de steden die we doorkruisten, waren echt vuil. En het duurde daar altijd zo lang voor ze een pint getapt kregen. Maar die laatste kritiek zal dan weer beroepsmisvorming zijn."

Rudi Ailliet

Bart D'ooghe woont aan de Kapelleweg in Schuiferskapelle met echtgenote Carine Bauwens en de kinderen Groesjka (14), Jenjka (11) en Ilya (2), allemaal namen uit "De gebroeders Karamazow" van de Russische auteur Dostojewski. Bart is in het dagdagelijkse leven informaticus, zowel voor de administratie als voor de verpleegafdeling, in het Sint-Andriesziekenhuis. In zijn vrije tijd speelt hij gitaar bij The Dirty Scums die straks met een nieuwe CD uitpakken en fietst hij mee met de Kapelse wielertoeristen.

Eigen Persbericht - 27/10/2002