We hadden net twee weekendjes achter de rug zonder optreden, weekendjes waarvan ik dankbaar gebruik heb gemaakt om enkele sociale verplichtingen na te komen met wat drinkebroers van vroeger. Dit derde optreden van The Thirsty Scene Tour heeft een nogal lange voorgeschiedenis. Het was eind 2001 toen ik een eerste mailtje kreeg van een enthousiaste Patrick van JH 't Licht. In 't JH vonden al een tijdje optredens plaats, vooral van bands uit de streek, en Patrick wilde dit opentrekken naar bands van buiten de provincie. Toen we in 2002 The Dirty Scene Tour planden, heb ik dit contact doorgespeeld aan Qrizz. Dit jaar dan is 't er uiteindelijk van gekomen, weliswaar na wat strubbelingen. Het is namelijk de bedoeling dat 't Licht elke vierde zaterdag van de maand een optreden geeft, doch op deze zaterdagen stonden telkens alweer andere optredens van ons geprogrammeerd. Uiteindelijk is 't dan maar de derde zaterdag van de maand oktober geworden. De dag zelf heb ik nog ne keer de website bezocht van 't JH, maar de openingspagina toonde nog steeds - al weken lang - een affiche van een optreden op 27/09 van Spitfire, wat een hiphop-groep blijkt te zijn. 

We konden de zanginstallatie van 't JH gebruiken, zodat we niet gans onzen boel moesten meenemen. Gezien er echter geen monitors waren voorzien, hadden we er wel voor geöpteerd om onze eigen monitors en monitorversterker mee te nemen. Zo konden we vertrekken richting Antwerpen, Zandhoven ligt nl. in de provincie Antwerpen, dichtbij de hoofdstad. In de jaren tachtig hebben we regelmatig in Antwerpen-stad gespeeld, om precies te zijn en als we het goed hebben bijgehouden 7 maal tussen 1984 en 1988: 1 maal in de Paradox, 1 maal in de 1000 Appeltjes, 2 maal in de Wolsack en 3 maal in De Waag. In onze gigs-sexy vind je trouwens nog  verslagjes van het optreden in de Paradox en van 1 optreden in de Waag. Die komen uit de toenmalige fanzines "Peace or Annihilation", 'AQ&S", "Durty Skum" en "Kleren en Bulle". Zo zie je maar hoe rijk het fanzine-wereldje toen wel was. Uiteraard zijn we destijds ook ettelijke malen naar concerten geweest in Antwerpen zonder dat we er zelf optraden. Hoeveel maal hebben we de zondagvoormiddag wel niet een vroege trein naar huis genomen ? Ja, waar is de tijd dat ook Antwerpen een voorname plaats innam in het Belgische punkwereldje. Ik denk met veel plezier terug aan de Antwerpse café's die we toen bezochten: het reeds eerder genoemde de Waag, de Cinderella, ook nog iets met Kikker, ja, waar is de tijd ... Intussen is het jaren geleden dat we zelfs nog maar in de provincie Antwerpen te gast waren voor een optreden.

Om in JH 't Licht te geraken moet je eerst je weg banen via de toiletten, waarschijnlijk heeft de architect van dit JH ook een punkachtergrond. We werden verwelkomd met muziek van AC/DC en daar kan je nooit mee missen natuurlijk. In oktober 1978 heb ik AC/DC nog live gezien in - het klinkt ongelooflijk - de sporthal van Koekelare. Ik was 17 en het mocht dan wel in de hoogdagen van de punk zelf zijn, maar AC/DC was ongelooflijk goed. Het was trouwens hun laatste optreden van de "Powerage"-tour, en de dag erna reeds werd gestart met de "If you want blood"-tour ! Ik heb nog de volgende details opgezocht: de "Powerage"-tour vond plaats in Engeland van 26/04 tot 08/06 met 25 optredens, van 24/06 tot 03/08 in Amerika met 65 optredens, en van 13/10 tot 27/10 (Koekelare) met nog 14 optredens in Europa. De "If you want blood"-tour vond dan weer plaats van 28/10 tot 20/11 in Engeland met nogmaals 18 optredens. Alles in ditzelfde jaar 1978 welteverstaan ! Maar laten we terugkeren naar 't Licht: na wat zoeken en met de hulp van Patrick, nog een sympathiek manspersoon, en wat licht (!) slaagden we erin om onze monitorversterker te koppelen aan hun installatie. De soundcheck klonk OK, ook van Mise*en*Scene die intussen eveneens waren gearriveerd.

Er was eigenlijk weinig volk, maar er was blijkbaar ook concurrentie want net die dag vonden er nog 2 festivalletjes plaats in de buurt. M*e*S startte omstreeks 21.15 u. en net zoals in Middelkerke kwam er toch nog heel wat volk opdagen tijdens hun optreden. Hun set klonk erg goed. Een aantal nieuwe nummers hebben geen ska-invloeden en enkele oudere worden iets sneller gespeeld, waardoor het geheel tegenwoordig wat rauwer klinkt. Twee van de 4 leden droegen een T-shirt van The Dirty Scums zodat ook het visueel aspect in orde was. Ondanx het erg goeie optreden, en ook de goeie klank, bleef het grootste deel van het publiek nochtans erg apathisch. Ook ons standje kende nauwelijks succes. Op gans de avond verkochten we 4 T-shirts en 1 CD, wàt een verschil met de vorige optredens, maar het kan natuurlijk niet altijd kermis zijn.

Daarna was het onze beurt. Al van in het begin voelden we dat er iets mis was met de klank. Ook bij het publiek konden we merken dat er iets scheelde. Alsof dat niet genoeg was, speelde Keez in het begin van het derde nummer dan ook nog een andere song. Tijdens een nummer waarin Keez een deel van de zang voor zijn rekening nam, ging ik efkens voor 't podium staan, en ik vond in elk geval dat Keez' stem erg stil klonk. Ik hoopte dat mijn stem iets luider klonk ... Iemand uit het publiek nam een monitor en draaide die om naar 't publiek. De reaxies volgden snel dat de klank nu veel beter was, maar ja, als ge jezelf niet hoort op 't podium, is 't ook niet zo interessant, en zo hebben we de monitor maar weer terug naar onze kant gedraaid. Zjantie's monitor kon niet aangesloten worden en mischien daardoor miste Zjantie ook nog een tweetal intro's. Zo kwamen we niet echt tevreden aan het eind van ons programma.

We spraken af met de organisatie dat we vóór het optreden van The Thirsty Scums opnieuw zouden soundchecken. Ondertussen zouden zij de installatie aan een nader onderzoek onderwerpen naar de oorzaak van de slechte klank. Intussen had ik wel gemerkt dat de volumesettings van de soundcheck niet bewaard of genoteerd werden, maar na de soundcheck gewoon terug op nul werden gezet ... Na een tijdje kwam men ons melden dat de oorzaak gevonden was, en wat voor één: hun boxen hadden helemaal niet gewerkt ! Er was een zekering of zo gesprongen in de zangversterker. Ik weet niet of iemand al naar een band heeft staan luisteren waarbij enkel de monitors werken ? Ik in elk geval nog nooit, maar het geluid moet inderdaad nogal schijtachtig geweest zijn. En toch, wat een geluk dat we een deel van ons eigen materiaal hadden meegenomen, anders was 't helemaal nix geweest. De versterker kon niet worden hersteld, zodat we effectief met een ernstig probleem hadden te maken. Bovendien waren de zangboxen dezelfde als diegene die gebruikt werden voor de muziek van het JH, zodat ook deze muziek nu via onze monitors ten gehore werd gebracht.

Na wat overleg over de mogelijke opties (waarvan het optreden cancellen er ook één was), besloten we om onze beide monitors richting publiek te draaien en het optreden van The Thirsty Scums zo af te werken. Vóór het optreden legde ik in mijn beste neerlands het publiek uit hoe de vork in de steel zat en welke oplossing we hadden gekozen, en we konden zichtbaar op wat sympathie rekenen. Het optreden ging ook veel vlotter dan daarnet. Weliswaar had ik door de problemen met de klank mijn stem al wat schor geschreeuwd tijdens het eerste optreden. Door alle strubbelingen was het al wat later, er waren al een aantal mensen naar huis (ook M*e*S), maar we konden toch op wat bijval rekenen. Van dit optreden waren we in elk geval meer tevreden dan van het vorige.

Ik had van dit alles behoorlijk wat dorst gekregen en de pinten vloeiden rijkelijk. De bierkeuze was zeer beperkt, de Mexicaanse Corona was nochtans wel verkrijgbaar, maar dat is niet echt een toonbeeld van een lekker bier. Ik heb ook de goede gewoonte om in het Antwerpse steeds een Koninckske te drinken, maar door een probleem met de tap of zo bleek dit niet mogelijk te zijn. Verder herkende een ouder heerschap uit 't publiek me nog van in de Cinderella van vroeger. Onze monitors werden verder gebruikt voor de cafémuziek, die niet altijd van goeie smaak getuigde: zelden heeft onze geluidsinstallatie het zo te verduren gehad. Verder verbroederden we nog met een handvol jongere mensen, maar met de rest van de aanwezigen bleek het moeilijk te zijn om contact te leggen. Wat ook moeilijk was, was ons materiaal terug inladen. De hindernissen via de toiletten bleken ditmaal iets moeilijker te nemen dan tijdens het uitladen. Keez slaagde er o.a. nog in om de monitorversterker op te grond te laten robbelen en om alle CD's uit te kieperen. Omstreeks vijf uur waren we terug thuis met de overtuiging dat Zandhoven, en bij uitbreiding misschien ook Antwerpen, niet echt op The Thirsty Scene Tour ligt te wachten, maar laten we het misschien op onwetendheid houden.

Dirty Pik