Ja, dit was werkelijk hét startweekend van "The Thirsty Scene Tour". Nog wat dizzy van de zaterdagnacht mochten we al vertrekken voor de optredens van zondag. Eén voordeel was dat we de camionette voor deze gelegenheid niet opnieuw hoefden te laden, alles was erin blijven staan zoals we het de zaterdag in Middelkerke hadden ingeladen. Toch heb ik 's middags nog ne keer alle kabels gecontroleerd want een kabel te kort kan natuurlijk altijd voor een serieuze kink in de kabel zorgen. Ook de inhoud van het standje diende gecontroleerd en aangevuld te worden. Zo krijgt nen oude punker nooit veel rust hé.

Het optreden in Ingelmunster kaderde in de jaarlijkse Kontrabas-feesten die gelijktijdig doorgaan met de kermis in Ingelmunster. Deze feesten bestaan al meer dan 30 jaar en exact 10 jaar geleden waren we ook al eens van de partij geweest. Pas in juli werden we gecontacteerd, met de vraag om de zaterdag van de Kontrabas-feesten op te treden. Die dag waren we echter al bezet, maar ze wilden ons absoluut op hun podium hebben. Tegen de traditie in hebben ze dan dit jaar ook groepen geprogrammeerd op zondagavond. Op vrijdag was stand-up comedian Piv Huvluv al ne keer langsgekomen. Die heb ik enkele jaren terug ook al ne keer aan 't werk gezien en dat is zeker lachen geblazen. Op zaterdagavond waren er 2 groepen geprogrammeerd. Wat ik wel ongelooflijk vind, is dat er op zondagmiddag om 12.30 ook een (cover)groep geprogrammeerd stond. Het boekje van de Kontrabasfeesten vermeldde dan voor zondagavond "Inderdaad, we bewaren het beste als laatste: The Dirty Scums". Mensen met smaak, mag je wel zeggen, haha. Rond 17.30 u. bereikten we de Kontrabas en 't zag er daar erg gezellig uit. Een gans deel van de straat voor 't café was aan één kant afgezet en daar stond een klein toogje, nogal wat volk en heel veel bierbekertjes. Je moet weten dat ik al altijd sympathie heb gehad voor mensen die buiten een pint staan te drinken. De Kontrabas zelf zat stampvol en iedereen was in de goeie stemming, daar zal het optreden van 's middags wel voor iets hebben tussen gezeten. De mensen van de Kontrabas laafden niet alleen de dorstigen, maar je kon er ook terecht voor frietjes en dergelijke, wat in de gegeven omstandigheden waarschijnlijk geen overbodige luxe was.

De camionette werd uitgeladen en 't was niet makkelijk om 't materiaal door al dat volk heen naar het podium te sjouwen dat natuurlijk aan het andere eind van 't café was opgesteld. Dit podium was nogal klein uitgevallen maar de mensen van de organisatie hielpen waar ze konden opdat we toch maar alles op 't podium zouden krijgen. De DJ van dienst was ook in vorm en ik kon zijn muzikale smaak best pruimen (een alternatieve keuze uit de grote rockklassiekers). Toen we hier 10 jaar terug speelden, hebben we ongewild ook nog voor een kleine stunt gezorgd. Terwijl we toen ook alles op 't podium aan 't plaatsen waren, keken de aanwezigen ons nogal verbaasd aan, tot er ons iemand vroeg wat we eigenlijk aan 't doen waren. Ja, wat dacht je, onze versterkers en dergelijke klaarzetten natuurlijk. Bleek dat we 14 dagen te vroeg waren ! Nu, beter te vroeg dan te laat natuurlijk. Gezien we speciaal een camionette gehuurd hadden, en gezien we ook een halve dag verlof hadden genomen ('t was een vrijdag), hebben we dan toch maar opgetreden. 14 dagen later waren we dan opnieuw van de partij. Het nu aanwezige publiek was een totaal ander publiek dan toen, maar het verhaal is blijkbaar doorverteld, want we werden er voortdurend op aangesproken. Terwijl we aan 't opstellen waren, arriveerden ook de mannen van Mise*en*Scene, die er waarschijnlijk wat uitgeslapener uitzagen dan wijzelf. Gelukkig moest enkel Qrizz' gitaarversterker er nog bij op 't krappe podium, de rest bleef ten dienste staan van M*e*S. De soundchex verliepen nogal rumoerig met al 't aanwezige volk en ook werd er voortdurend afgewisseld tussen de DJ en onze soundcheck. Ik brak ook nog een snaar tijdens onze soundcheck, maar beter vooraf dan tijdens 't optreden natuurlijk. 

Na de soundchex zetten we ons standje op. Zoals gepland startte M*e*S om 19 u. Ze speelden een volledig door elkaar gehaspeld programma dan de dag ervoor, maar met toch dezelfde nummers. Wijzelf hebben 2 verschillende programma's die we om beurt afwisselen, maar voor deze 2 opeenvolgende dagen, hebben we toch maar voor 't zelfde programma geöpteerd. Het was goed om M*e*S' nieuwe songs 2 dagen na elkaar te kunnen beluisteren, want na één beluistering blijft er toch niet altijd veel hangen (allé, bij mij toch niet altijd). In elk geval klinken de ten gehore gebrachte nieuwe nummers OK en verdienen ze zeker een plaats op de komende CD (die in tegenstelling tot de oorspronkelijke planning toch niet meer voor dit jaar zal zijn).

Tussen het publiek waren er ook enkele ex-voorzitters van het jeugdhuis, wat voor mij een bewijs is dat de club goed draait. Als je als voorzitter met slaande deuren de zaak verlaat (wat nogal eens gebeurt in jeugdhuizen), dan kom je waarschijnlijk niet snel meer naar een activiteit kijken. Twee ex-roadies van The Dirty Scums kwamen ons ook een bezoekje brengen, Sacha en Boone, en verder was er onder impuls van Koen (die een ruime kennis tentoon spreidde van onze teksten), ook een afvaardiging van Tielts metalcafé "The Stage" waar we eerder dit jaar onze 21st Anniversary Gig hebben georganiseerd. Cafébaas Birger zit momenteel trouwens wat in de problemen wat optredens betreft. Hij heeft o.a. heel zorgvuldig zijn zaal geïsoleerd en houdt er ook altijd toezicht op dat de bands vóór middernacht stoppen. Toch is er één buurman die blijkbaar een pik heeft op Birger, en telkens de flikken opbelt. 't Resultaat daarvan was onlangs dat er op last van de flikken, althans voorlopig, geen concerten meer doorgaan in The Stage. Dit is dubbel zo erg omdat het Metal Contest (6 dagen waarop telkens 5 groepen optreden) dat er ging doorgaan, op 't laatste moment nog is moeten verhuizen van locatie.

Gezien we te gast waren in Ingelmunster, is 't zeker gepast om ook ne keer een woordje te spenderen aan de Ingelmunsterse brouwerij "Van Honsebrouck". Deze brouwerij zal bij menigeen gekend zijn voor de zwaardere bieren Brigand (9°), en Kasteelbier blond en donker (beide 11°). Ze produceren verder ook nog de Kriek K8 (die ik een beetje ondermaats vind), Bacchus (een traditioneel Westvlaams roodbier, maar er is geen reden om het te drinken als er Rodenbach in de buurt is), en nog een witbier (witbieren zijn sowieso al niet echt aan mij besteed). Veel bierkenners vinden 't Kasteelbier donker ook niet te pruimen, alhoewel ik 't zelf best kan waarderen. Toegegeven, het is nogal zoet, maar ik vind de combinatie van zwaar, donker en zoet dan weer geslaagd. Bovendien, als je zo'n 75 cl-fles uitdrinkt, wordt je er zo lekker tipsy van (je mag natuurlijk vooraf niet gegeten hebben).

Maar laten we terugkeren naar de Kontrabas. Het was onze beurt om te spelen, en net zoals de vorige dag ging het spelen erg vlot. In het eerste nummer (I never loved you) was ik wel al meteen de eerste strofe vergeten, maar de blackouts zijn bij deze ene uitzondering gebleven. Ook het publiek was enthousiast en het was erg leuk spelen voor dit bomvol café vol ambiance. Optredens in een bomvol café zijn trouwens altijd erg leuk. Er waren mensen van alle leeftijden, dus ook van onze generatie, en bijgevolg ook mensen met kinderen, 't was tenslotte kermis ! Ditmaal nam Guido, M*e*S' drummer, wat foto's in 't begin van ons optreden, waarna ze terug met de ganse bende huiswaarts trokken. Twee maal dienden we een nummer opnieuw in te zetten, doordat Zjantie niet mee was: problemen met zijn stokken of zijn gehoor of zoiets. Da's wel niet altijd leuk, hoor: sta je daar vol enthousiasme "1, 2, 3, 4" te schreeuwen, waarna je met leeuwenmoed aan 't volgende nummer begint, maar daarna snel terug weer naar af mag gaan ... 

Na het vochtgehalte in ons lichaam weer wat op peil te hebben gebracht met enkele pinten bier, bestegen we opnieuw het podium voor The Thirsty Scums. We speelden even goed en gedreven als met The Dirty Scums, en 't publiek reageerde opnieuw erg enthousiast. Verschillende malen minutenlang een bomvol café "Hey ho let's go" horen scanderen doet je toch wel wat. Ik brak 1 snaar, net dezelfde die ik vóór de optredens al had vervangen. Ook eventjes vermelden dat dit onze 40ste Ramones-Tribute was met The Thirsty Scums ! Met The Dirty Scums was het trouwens ons 245ste optreden, met een beetje geluk kunnen we dit jaar misschien nog ons 250ste optreden vieren. Alle vroegere optredens kan je trouwens hier raadplegen. Sinds we in 1989 onze 3de LP startten met "I wanna see the Ramones", kan men in elk geval niet meer zeggen dat ons eerbetoon aan Ramones een ééndagsprobeersel of zelfs maar een betrachting naar een goedkoop succesje was. Na onze laatste studio-CD vorig jaar dan ook nog eens R.A.M.O.N.E.S. te hebben gedoopt (Rockin' Asskickers Makin' One Noisy Entertainin' Sound, weet je wel), mogen we zonder schroom beweren dat U voor al uw Ramones-Tributes bij The Thirsty Scums mag aankloppen ! En de betere tribute-samensteller doet dit ook natuurlijk: zie maar naar de compilaties "Blitzkrieg over you !" (Duitsland), "1, 2, 3, 4, a lo-fi Ramones Tribute" (België") en "Ramones Forever, an International Tribute" (Amerika). Er volgden nog enkele bisnummers waarvan het laatste "Tell us the truth" van Sham 69 was, wat ik erg graag speel. Jammer genoeg klopte de intro niet helemaal, waarna we het nummer vaneerstekeer maar opnieuw inzetten. Keez was nl. te traag begonnen, Zjantie sloot daar perfect op aan, maar wanneer 't mijn beurt was, ja, ik kan nu eenmaal niet te traag spelen, sta me toe van dit te bewaren tot de pensioengerechtigde leeftijd, haha.

Het was ongeveer 22.15 u. toen we van het publiek mochten ophouden, en daarmee hadden we 4 concerten gegeven in 24 u. tijd ! Ik vond dat een hele prestatie, ook omdat ik al gans de tijd een verkoudheid heb, en ik had gevreesd dat mijn stem bij deze 4 optredens wat problemen zou hebben. Maar het was allemaal heel goed meegevallen, ik was trots op hoe mijn stem alles zo goed doorstaan had, haha. Net zoals de dag ervoor verkochten we heel wat CD's, 22 ditmaal waarvan 21 van The Dirty Scums. Dit is zeker veel, vooral als je er rekening mee houdt dat dit Kontrabas-weekendje menige bezoeker al een aardige duit zal gekost hebben aan drank alleen al. Van de andere kant zijn onze CD's natuurlijk ook helemaal niet duur. Onze handtekeningen en dergelijke waren net als de dag ervoor alweer erg in trek. We maakten wat meer kennis met het bestuur van de Kontrabas, dat gelukkig niet allemaal uit venten bestond. Daarbij mag Isolde absoluut het uithangbord wezen van JH Kontrabas wegens eigenares van een uitzonderlijk mooi snoetje (ik was te bedeesd om de rest visueel te monsteren ...). Het werd een aangenaam onderhoud, ook nog met een zekere Sarah, onderhoud dat ons nadien noopte tot een nieuwe rubriek bij de Pictures-sexy, nl. de rubriek Girls. Tussen de pinten en het plezier maken door probeerden we ook nog de ganse zwik terug in te laden, een job die we wel nooit helemaal zullen gewoon worden. Ik vermoed dat het omstreeks 1 u. was toen we in het gezelschap van o.a. Isolde natuurlijk, onze laatste pinten dronken. Met uitzondering van een paar missers, was de DJ-muziek zeer OK geweest, en ik had zin om hier nog enkele uren te spenderen (op voorwaarde dat Isolde bleef natuurlijk), maar jammergenoeg diende Zjantie de maandagmorgen paraat te staan op zijn werk. Jammer !

Dirty Pik