GIG REPORT

RukRally - 26/01/1985 - JC Ten Goudberge - Wevelgem: Wij Klutsers, Albert Paris,  Sponky Business, The Dirty Scums, Kankerkommando (cancelled), É!

DE WAARHEID IS REVOLUTIONAIR #3 (BEL) - APRIL 1985

De derde uitgave van de RukRally, of hoe drie hardrockers en een half debiele organisator een ganse avond kunnen verknoeien en daarbij de schuld op de punx kan geschoven worden.

Voor deze uitgave van de RukRally gingen de volgende groepen in deze volgorde optreden: Wij Klutsers, Albert Paris, Sponky Business, The Dirty Scums, Kankerkommando, É!. Er was redelijk wat volk komen opdagen, en in Wevegem hadden ze blijkbaar diezelfde week ook juist de jeansvest uitgevonden. Er was een organisator die het zeer goed meende, en als tegenpool de verantwoordelijke van de jeugdclub waar er zou gespeeld worden, die blijkbaar met andere bedoelingen rondliep.

Naar het scheen speelden er daar gewoonlijk hardrockgroepen, of waren er hardrock-TD's, en was er regelmatig heibel (sorry, maar het is zo). In zulke gevallen telefoneerden de inrichters dan naar de rijkswachters die echter nooit kwamen opdagen. Nu moet de verantwoordelijke de rijkswachters verwittigd hebben dat er deze x geen hardrockers zouden komen, maar wel punx. Anders zie ik geen reden waarom de rijkswachers, voor dat het begon, reeds drie x waren komen zien naar de zaal. Naar ik hoorde, hadden ze daarbij de opdracht gegeven aan de mensen die de ingang bemanden, om van iedere betalende toeschouwer naam en adres op te tekenen (?).

Wij Klutsers hadden deze keer wel hun bassist mee, maar zaten daarentegen op dat ogenblik zonder hun zanger. Ze begonnen vrij laat, maar speelden een kort set. De gelegenheidszanger had blijkbaar nogal veel naar opera's van Schönberg geluisterd, en de muziek ging ook die richting uit (experimenteel).

Albert Paris wachtte lang om als tweede te beginnen. De muziek was in hetzelfde genre als de eerste groep, waardoor de ambiance nog een tijdje uitbleef. Ik geloof dat het ook tijdens dit optreden was dat de rijkswacht nog eens kwam kijken.

Dan was het eindelijk tijd voor nog wat goeie punk met Sponky Business. Ik weet niet of ze dan al aan het spelen waren, maar een hardrocker begon plots aan Christoff zijn kam te trekken. Wetende dat hardrockers niet altijd al te snugger zijn, ging Christoff zich langs de kant zetten, maar hij bleef op zijn hoede. Sponky Business speelde ondertussen, zoals we van hen gewoon zijn, goeie punk, maar het klonk wel nogal stil (vooral de gitaar). Toen Christof naar het toilet ging, begonnen drie hardrockers daar ruzie te zoeken met hem, nadat eerst één van hen de Hitlergroet had gebracht. Een hele meute van ons volk kwam natuurlijk ter plaatse, en er werd voorgesteld om de hardrockers buiten te zetten. Daar kwam echter nies van, omdat de verantwoordelijke dat niet zo zag zitten. Uiteindelijk gingen ze dan toch voort, zodat we terug naar Sponky Business konden zien, alwaar er lichtjesaan wat ambiance in de zaal kwam. Ondertussen waren de heren hardrockers toch terug naar binnen gekomen (een goede organisatie ging dat volgens mij niet toegelaten hebben) en ook terug naar buiten. Ze wisten blijkbaar nog niet goed wat ze van plan waren. Christoff ging wat uitrusten aan de ingang op een tafel, maar dat bleek een misrekening. Plots kwam een hardrocker binnen die zonder verder commentaar zijn helm op Christoff's hoofd probeerde aan stukken te slaan. Christoff liet zich natuurlijk niet onbetuigd en sloeg direct terug. Dit lokte echter een onaangename reaxie uit, want direct stormden de ter hulp geroepen vriendjes van Conan the Barbarian binnen om Christoff te schoppen en te slaan. Vechtend kwamen ze in de zaal, en één van de hardrockvriendjes smeet daar uit volle macht een stoel naar Christoff's hoofd, die gelukkig door iemand anders kon afgewend worden. Daarop nam hij het klassieke bierflesje in de hand om iemand af te tuigen maar wij waren duidelijk met te veel om zijn voornemen te kunnen uitvoeren. Ze hadden blijkbaar hun doel bereikt en trokken zich terug.

Intussen was het al na elf, en onze beurt om te spelen. Daar de verantwoordelijke echter al terloops had laten horen dat de boel om één uur zou moeten afgelopen zijn, ging È! optreden gedurende de tien minuutjes die wij nodig hadden om ons materiaal in orde te brengen. È! was terug uitmuntend shockerend en origineel, maar de heren hardrockers waren opnieuw (!) binnengekomen en zo'n optreden hadden ze natuurlijk nog nooit meegemaakt. Het beviel hen zo te zien allerminst en ze probeerden dan ook op het podium af te vliegen, wat kon verhinderd worden. Dat vond de verantwoordelijke nu echter ook weer niet goed, want die wilde de boel ook stil leggen. In een poging het optreden te laten stoppen en onze zangversterker naar de kloten te helpen, trok hij de kabels uit beide zangboxen. Nu, dat was allerminst een manier om È! te laten stoppen natuurlijk. Er werd dan even later toch gestopt, zodat wij konden spelen. Een soundcheck met de intro van "I'm stranded" van the Saints kwam al veelbelovend over. We zouden ons programma lichtjes wijzigen en voor de gelegenheid beginnen met "We hate cops". De cops bleken echter over telepathische gaven te beschikken, want de rijkswacht kwam op dat moment in vol ornaat de zaal binnen. Meneer de verantwoordelijke van het jeugdhuis had die namelijk opgebeld omdat er ruzie was, maar ondertussen waren de hardrockers al weg natuurlijk. In hoeverre die verantwoordelijke banden of sympathieën heeft met de hardrockbeweging (haha) of het repressie-apparaat weet ik niet, maar het bleken toch allemaal zijn beste vriendjes te zijn. Bij het binnenkomen van de rijkswacht was er al heel wat gejoel ontstaan, zodat die hun waardigheid probeerden te behouden door direct met forse schreden naar het podium te komen. De boel moest afgelegd worden, zeiden ze en iedereen moest de zaal uit. Dat waren orders van de verantwoordelijke. De grootste van de rijkswachters stapte op Christoff af (ze hadden het blijkbaar allemaal op hem gemunt die dag) en greep hem hardhandig in zijn nekhaar. Direct klonk een solidair gejoel op uit de zaal. Iedereen begon van zijn kloten te maken tegen de flikken en door de micro's te roepen. De rijkswachters reageerden met mensen te slaan en aan mensen te trekken en te sleuren. Discussiëren hielp niet. Wat hadden wij godverdomme eigenlijk misdaan ? Enkele hardrockers komen spel zoeken, gaan terug weg, de rijkswacht komt en begint op ons te meppen, trekt iedereen de zaal uit, en verbied ons nog verder op te treden. Bij iedere verkeerde beweging van een rijkswachter naar een punk begon gans de zaal te roepen, zodat er werkelijk wat ambiance ontstond. De rijkswachters waren echt vechtlustig en ontzagen niemand. Ik heb gezien hoe twee rijkswachters bij Schelle (Against), die met ons "Bodies" van the Sex Pistols zou zingen, elk een arm omdraaiden terwijl een derde hem vasthield en anderen op afstand hield. Ik heb gezien hoe een rijkswachter Christoff opnieuw aan zijn haar trok. Ik heb gezien hoe de verantwoordelijke orders gaf aan de rijkwacht voor wat de punx betrof. Nadat opnieuw de boxkabels uitgetrokken werden, één van de twee stopcontacten zonder stroom werd gezet en de flikken enkelen naar buiten hadden gesleurd, vertrokken ze met het bevel dat het moest gedaan zijn. Daarop liet Clo (ex-The Dirty Scums) per ongeluk een cymbaal op de grond vallen, wat natuurlijk een hels lawaai veroorzaakte. Iedereen begon onmiddellijk te roepen en te lachen, zodat een rijkswachter wit van woede terugkeerde en dreigde, wat ons hoegenaamd niet kon schelen.

Nadat de rijkswachters weg waren, ontstond er een hele discussie met die kloot van een verantwoordelijke, naar wat de reden van het rijkswachtoptreden eigenlijk was. Het leek er eigenlijk goed op dat wij eerst een lading hardrockers op onze nek kregen, en dan een lading rijkswachters, terwijl de bedoeling toch normaal moest geweest zijn dat de rijkswachters de hardrockers meenamen die ons belaagden. Daar die hardrockers er niet meer waren, moesten ze toch normaal ofwel terug vertrekken, ofwel aan de ingang blijven post vatten zodat de heren niet meer konden binnenkomen. Ik zie eigenlijk ook niet goed in waarom de verantwoordelijke de rijkswachters opbelde voor die hardrockers, want hij had zelf tot drie x toe toegestaan dat ze opnieuw de zaal binnenkwamen, terwijl het al van in het begin duideijk was wat hun bedoelingen waren.

Nu, zo goed als niemand had het bevel om de zaal ter verlaten opgevolgd, en wij hadden ook niet veel zin om het bevel om te stoppen op te volgen. We hadden ongelooflijk veel zin om te spelen, en het zou godverdome beenhard worden. Installatie terug in orde gebracht, om opnieuw "We hate cops" te kunnen inzetten. Jenz was juist bezig enkele testnoten te laten horen op zijn bass, toen de rijkswacht opnieuw binnenviel, en ditmaal met versterking van de politie. Ik geloof dat ze alle rijkswachters en politiemannen van Wevelgem die wakker waren, meehadden. Deze x bleek het menens en iedereen moest buiten. Wij konden toch nog afdwingen dat we onze installatie mochten opbreken, waarmee we aan het tempo van een gezapige huisjesslak zouden beginnen. Het was wel duidelijk dat er niet meer zou kunnen gespeeld worden. Ik eiste van de verantwoordelijke dan ook een vergoeding voor het feit dat we speciaal naar Wevelgem waren gekomen om op te treden, en hij de boel verkloot had, maar het woord vergoeding bleek niet in zijn woordenboek te staan. Punx werden terug hardhandig aangepakt, en fikken werden op een stroom verwijten onthaald, waarbij vooral de zanger van Wasted Life in zijn element leek. Ook meisjes werden niet ontzien door de flikken, en ook Trien werd hardhandig naar buiten gesleurd. Dit kon ik natuurlijk niet toestaan en terstond ging ik haar terughalen. Jenz moest trouwens ook zijn vriendin gaan terughalen. Nadat de flikken dus hun rol van buitenzettende deurwaarder ontegensprekelijk correct hadden vervuld, bleven de groepsleden in de zaal, terwijl er buiten nog zo'n dertigtal personen de flikken "nazi's" en "fascisten" stonden toe te roepen. Dit heeft zeker nog zo'n half uur tot drie kwartier geduurd. Voor zover ik weet werd er één persoon meegenomen naar den bureau of naar den jail, die met het hele gebeuren niets te maken had. Zijn enige misdaad bleek erin te bestaan dat hij tegen een flik had gezegd, doelend op zijn strepen: "Vintje, waar is joen lintje ?". Nadat zowat iedereen vertrokken was, kwamen nog enkele rijkswachters terug binnen, en niettegenstaande wij geen bier meer konden krijgen, bood de verantwoordelijke hen iets te drinken aan. Toen de rijkswachters vertrokken, probeerde één van hen nog grappig te zijn door op te merken dat we toch te luid speelden. Wel beste flik, we hebben nièt gespeeld, en Sponky Business speelde zeker niet te luid, en È! heeft geen instrumenten.

We zijn het dan ook maar allemaal afgetrapt, en nog met een vijftiental punx naar Kortrijk geweest. Toen we daar de Shake binnenstapten, vlogen we er direct weer uit toen de cafébaas een hanenkam bemerkte. Dan maar naar de Limelight waar we gebleven zijn totdat het daar op het voor ons onmenselijke uur van 3.30 u. in de morgen werd gesloten.