De zaterdag dan. Normaal gezien was er enkel een optreden van ons voorzien, maar trouw aan ons idee dat het altijd veel interssanter is om met meerdere groepen op te treden, hadden we ook Sponky Business uitgenodigd. Het café zat stampvol, naast punx uit onze streek waren er ook mensen uit de streken van Brugge, Roeselare, Aalst, Brussel, Mechelen, ... Sponky Business begon om 20 uur, en ondanx dit vroege uur werd er, na enkele tragere nummers in het begin, plots duchtig gepogood. En terecht ! Songs die me bijgebeleven zijn: "Numbers", "Violence", en opnieuw "Immer mehr" (!).  Sponky Business bestaat uit Fritte, Gunnar, Mick en Sissen. Tegen 21 uur was hun set af. Het publiek vroeg om bisnummers, maar dat kon jammergenoeg niet: wij moesten nog spelen en om 22 uur moest de boel afgelopen zijn. Het werd eerder een middelmatig optreden: de klank was zeer slecht, er hing voortdurend gefluit in de lucht van de micro's, zodat het waarschijnlijk wel wat onaangenaam om horen was. Toch enkele hoogtepunten: "The Bloody Priest" waarop goed gedanst werd (de zangboxen stonden vervaarlijk te wiebelen), "What's the matter with the girl" werd goed meegezongen, en het refreintje uit "Lonely Boy"  van de Sex Pistols was ook alom gekend. The Dirty Scums kunnen echter beter.

Om 22 uur waren de optredens dus reeds achter de rug, zodat er tijd genoeg overbleef om een biertje te nuttigen. In het begin ging het er nog redelijk aan toe, maar naarmate er minder volk in het café restte, hoe groter de braspartij werd. Intussen werd er gans de tijd muziek gedraaid van 1977 tot 1979, punk dus. Uiteindelijk bleven er nog een vijftiental mensen over waaronder pikken van Zyklome A, Sucking Pigs, Extreme Noise, Kankerkommando en natuurlijk The Dirty Scums. Er werd redelijk wat afgezwijnd en uitgedronken: op het einde werd er zelfs met ganse bakken getracteerd. We zijn dan daar ook maar allemaal blijven slapen.

De zondag was voorzien voor muziek van de jaren '80, muziek die uit de punk is voortgesproten. Opnieuw bracht de jeugdclub zelf wat verwarring in dat volgens mij toch goed idee. Om 17 uur was er een optreden van Vortex Campaign, die ik eigenlijk slecht vond. Ze speelden zowat een half uur aan één stuk, een drummer en een synthesizer die wat geruis voortbracht. En zéér luid. Het was niet om aan te horen. Nochtans had ik die aan de synthesizer al eens eerder zien optreden, alleen met een gitaar (die echter geen gitaargeluiden voortbracht) en dan vond ik het uitstekend. Hierna was het de beurt aan Kankerkommando, die zeer goed waren. Enkel Henk en Jaak deze keer. Het geval stond eveneens zeer luid, wat veel bezoekers nogal afschrok. Een greep uit hun repertoire: één toets van de synthesizer indrukken en er een lepel tussen stoppen zodat die blijft voortronken, op je knieën met een metalen staaf je gitaar bewerken die op de grond ligt, i.p.v. een plectrum een scheermachine gebruiken, een gitaarkabel dwars over de snaren spannen, ... Het was het beluisteren en het bekijken waard. Misschien zou er wel een ritme-instrument mogen aan toegevoegd worden.

Het kon natuurlijk niet eindigen zonder onze beste vrienden. Nadat ik reeds vertrokken was, is de rijkswacht van Torhout nog eens langsgekomen onder het voorwendsel dat er iemand bomalarm gegeven had. De bommelder moet wel veel informatie prijsgegeven hebben, want ze wisten direct waar te zoeken: in de identiteitskaarten ! Prompt werden dan ook alle paspoorten opgevraagd en in de combi op een minitieus bomonderzoek onderworpen. Naast dit zondagavondverzetje heeft de rijkswacht van Torhout nóg een grote variëteit in de onledige zaken waarmee ze zich bezighouden. Laatst vielen ze zelf Trien lastig om dan na een minutieus (bom?)onderzoek van haar fiets vast te stellen dat er een witte reflector vooraan haar fiets ontbrak, die er natuurlijk de volgende week moest aan staan. Voorwaar terug een rijkswachtoptreden waardig.

Dirty Pik