PRESS               

THE PILS SESSIONS &
SETTING NEW STANDARDS TO STUPIDITY

De KW-Krant
Graffiti
Aardschok
Maximum Rock'n'roll
Incognito Records
Limo Life Records
Savage Amusement

DE KW-KRANT (BEL) - 04/04/1997

Volgende week zondag 13 april is de Amerikaanse punkgroep The Offspring opnieuw in het land. Sneu voor The Dirty Scums, het grappig-sympathieke punkensemble uit Schuiferskapelle/Tielt, dat onlangs z'n vijftiende verjaardag vierde met de nodige bakken bier en de release van de CD "The Pils Sessions".

"Sell out ! Sell out !", zien wij u roepen (verborgen camera !): The Dirty Scums op CD. Jawohl, dierbare vrienden. Na drie cassettes, drie singles en drie elpees zijn Schuiferskapelles finest ook digitaal verkrijgbaar. "Vinyl blijft natuurlijk de max, maar tegen het gebruiksgemak van een CD kan er nu eenmaal niks op", verdedigt Dirty Pik, zanger/gitarist van dit punkkwartet zich. "Je kan je natuurlijk tot in lengte van dagen verzetten tegen het voortschrijden van de techniek, maar het mag geen doel op zich worden, vonden we. Bovendien kunnen we het publiek met die CD meer waar geven voor hun geld." En inderdaad, eenmaal het schijfje in de CD-lader gestoken, kun je je keuze maken uit maar liefst vijfentwintig Dirty Scums-nummers. Dertien onuitgegeven songs, die bij elkaar gedreven werden in het vak "The Pils Sessions" (bemerk de knipoog naar The Peel Sessions, de vinyl- en CD-uitgaven van de opnamen die groepen maakten voor BBC-radiomaker John Peel, de Engelse Jan-Douwe Kroeske, die misschien ouder is dan z'n Nederlandse confrater, maar nog steeds jonger van hart, nvdr). En "Setting new standards to stupidity": twaalf hoogtepunten uit de carrière van The Dirty Scums, waarin fijne chansons als "Martens, you son of a bitch" en het onsterfelijke "'Rit'n zat te skit'n bacht'n d'hoage (let de legendarische openingszin: 1, 2, 3, BIER !) zich in positieve zin laten opmerken. "Een grote evolutie hebben we in die vijftien jaar niet ondergaan", analyseert Dirty Pik. "We hebben de indruk dat we onze instrumenten vandaag iets beter beheersen dan in de begindagen. Ik zeg: het is een indruk. Sinds de groep drie jaar geleden uitgebreid werd met een tweede gitaar (Dirty Jenz schakelde toen over van bass op gitaar en Mental Keez vulde de vrijgekomen vacature van bassist in, nvdr) klinkt het allemaal iets scherper en hebben we een vierde meer leute." In een tijd waarin er zelfs voor de opnamebudgetten van (Amerikaanse) punkgroepen miljoenen vrijgemaakt worden, valt des te meer op waarom The Dirty Scums het wellicht nooit ècht gemaakt hebben: de arrangementen smeekten vaak om verdere uitwerking en van productie was meestal zelfs helemaal geen sprake. "We hebben nooit een treffelijk budget voor de opname van een plaat kunnen uittrekken", weet Dirty Pik. "Voor we besloten om onze jongste CD in eigen beheer uit te brengen, heb ik eerst enkele grote platenfirma's gepolst, maar noch EMI, Virgin, Play It Again Sam en Rough Trade waren geïnteresseerd. Blijkbaar blijven we de verkeerde groep op het verkeerde moment", refereert Pik zijdelings naar het succes dat een groep als Belgian Asociality wèl te beurt is gevallen. "Een frustratie is het niet, maar het zou toch plezier doen als we ooit een plaat bij een firma die een firma is konden uitbrengen. We hebben dertig nieuwe nummers. De bonus-tracks voor de CD-singles zijn dus ook al leverbaar." Het maatschappijkritische uit de begindagen, toen Martens nog een oude rukker werd genoemd, is ondertussen ook uit Pik's teksten weggetrokken. In "No more war" wordt een vredespijp gerookt en "Ol'man blues" handelt over het leven van een oude man in een bejaardentehuis. Hij lijdt het leven van een plant, terwijl z'n familie hem zo spoedig mogelijk het graf inwenst, kwestie van zo snel mogelijk gevolg te kunnen geven aan z'n testament. "De tijden zijn natuurlijk niet meer wat ze ooit geweest zijn. En we worden natuurlijk ook een jaartje ouder: maatschappelijk onbehagen vertolken we vandaag liever vanuit zaken die we zelf kennen." SVV

GRAFFITI #122 (BEL) - July 1997

The Ramones hebben er de brui aan gegeven, maar The Dirty Scums leren nog steeds hun volk tot vier tellen. Hun uitvalsbasis is Schuiferskapelle, een oase van punk en wodka-drinkende kamelen. N.a.v. hun vijftienjarig bestaan brachten Pik en co. een compilatie-CD uit: The Pils Sessions. Na negen elpees en cassettes hebben de Scums dus de CD ontdekt. Een mens vraagt zich af waar ze het blijven halen ? De muziek van The Dirty Scums is nog steeds wat het vroeger was: rechttoe en rechtaan. De teksten zijn nog steeds simpel-direct ("De rijken profiteren en de rest kan creperen ..." uit "Martens, jij ouwe rukker"). De optredens zijn nog steeds hard en leuk. Maar de actieradius van de groep is kleiner geworden. Tegenwoordig komen ze niet veel verder meer dan Tielt (de achterbuurt van Schuiferskapelle), maar het stoort hen niet. En, ik geef toe: ze hebben gelijk. De muziekindustrie draait op trends, hypes, nieuwigheden en meer van dat soort ledigheden. Het is allemaal een kwestie geworden van een gewiekste promotiecampagne die hopen geld kost. Dat geld moet dan snel gerecupereerd worden en dus moet er snel verkocht worden ... én moet er snel plaats geruimd worden voor de volgende "revelatie". Deze manier van doen krijgt steeds grotere delen van de culturele sector in zijn greep. De teevee werkt zo, het krijgt er zo langzamerhand ook de boekenmarkt onder en het consumeert meer muziekstijlen en -groepen dan er kunnen geproduceerd worden. The Dirty Scums zijn niet de enige, maar misschien wel de koppigste van de Belgische Punkscène van de jaren '80 die weerstand bieden aan de culturele verloedering en uitholling. Alleen al daarom verdienen ze een standbeeld (dat dan snel ondergescheten kan worden door de duiven). Hun werkwijze is een doorn in het oog van de muziekbusiness en zo hoort het ook. Jeffry Castelein & AJ993447

AARDSCHOK #2 (NLD) - February 1998

Ik heb altijd een zwak gehad voor dit soort feest/punkrock en vooral voor deze band uit België. De groep is misschien niet de kwalitatief beste Europese groep, maar hun tomeloze inzet en speelvreugde doen het 'm toch maar op deze "The Pils Sessions"-CD. Naast dertien nieuwe tracks staat ook het oude materiaal op deze vijf kwartier durende feestpunkplaat. Onno Cro-Mag

MAXIMUM ROCK'N'ROLL (USA)

I've never heard of this Belgian band. But if I am to believe the booklet in the CD, they've been making records since 1985. If only time spent were enough ... This runs the gamut between mediocre and bad. They seem to suffer from lack of niche. Not that a total scene or category is required, but I need something to grab onto. There are "real" love ballads on this as well as silly hardcore stuff and a Ramones medley !! Not good my friends, not good. RY

INCOGNITO RECORDS (DEU)

Ja sind denn diese Assis aus Belgien nicht totzukriegen ?!! In drei Jahren ohne Veröffentlichung haben sie Kräfte gesammelt und knallen uns diese 74-Minuten-CD an den Ömmes. 13 neue fast-paced fucked up Basher plus 12 rare Tracks von ihren ersten beiden Singles und das Beste von ihren drei LP's (1985-1989). GG Allin would like it ! Bernd

LIMO LIFE RECORDS (FRA)

Nouveau CD des vétérans belges avec deux albums, soit 38 morceaux. Les tous premiers et les plus récents tout aussi efficaces !

SAVAGE AMUSEMENT (GBR) - Spring 1998

The Dirty Scums are the oldest punkband in Belgium, still going strong, with two new releases. "The Pils Sessions" comes with one of their old albums, so you get 25 tracks in all. Raw, fast, slightly tuneful Europunk.